Şehidin Babasının Herkesi Ağlatan Hali

Amca söyle bakalım nerelisin?
- Malatyalıyım yavrum.
Peki ne iş yaparsın kimsin sen?

- Yavrum ben emekli ağır ceza hakimiyim deyince yaşadığım şok bir kat daha arttı.

Peki amca İstanbul’da ne yapıyorsun? Buraya nasıl geldin diye sorduğum da 3 yaşındaki çocuk gibi yüzüme bakması sonrası anladım ki amca demans hastası.


Yani amca kişisel tarihinin bir çok evresini unutuyor. Amca sen Üsküdar Marmaray’a neden gidiyorsun diye sorduğum “Oğlum beni Üsküdar Marmaray’da bekliyor” dedi.


Amcaya acımıştım, iyi ki yardım etmiştim. Bu yaşta bu hastalıkla amcanın Üsküdar Marmaray’a ulaşması neredeyse imkansızdı. Ama bir yandan da içimden oğluna kızıyordum. Böyle hastalığı olan yaşlı bir adam neden yalnız bırakılırdı ki?

Üsküdar Marmaray’a vardığımızda amcayı bekleyen kimse yoktu orada. Biraz bekledik gelen giden olmayınca amcanın kimliğini alıp adını, kimlik bilgilerini emniyetten bir dostuma ilettim ve durumu anlatıp bir iletişim bilgisi bulmasını istedim.

Biraz sonra kızının telefonuna ulaştım ve aradım.

Aloo hanım efendi ben şu an babanızla birlikteyim dedim, daha lafımı bitirmeden Üsküdar Marmaray’da mısınız dedi. Şaşkınlıkla evet dedim size eniştenin numarasını vereyim onu arar mısınız dedi ve numarayı aldım enişteyi aradım.


Yine aynı konuşma ben lafımı bitirmeden Üsküdar Marmaray’da mısınız dedi.
Bu işte bir gariplik vardı ama bir türlü çözememiştim. Devamını Okumak İçin Görsele T|klayarak İlerleyiniz.